Philippine Hohage

Update van tomtom? Huh?  Nieuwe telefoon, nieuwe uitdagingen en nieuw lezen van blogs die niet afgemaakt zijn. Wel zo fijn te lezen over de vakantie naar de hak van Italië, Puglia. Wat hadden we een lol met het nadoen van Italianen: grootse handgebaren in de auto…het scheelde meters van onze auto naar de andere achter ons. Buitenlanders hadden klaarblijkelijk de status van op te jagen wild, dus: ‘we rijden je klem’. Met ons Italiaans nummerbord en dito non-verbale communicatie (afgekeken van de plaatselijke bevolking) leken wij tot de Italianen te behoren. Geen kofferbakgekleef gelukkig. Elke dag, tijdens de siësta die heilig bleek toen we 2 dagen te vroeg bij onze accommodatie arriveerden en niemand zich meldde, uiteindelijk wel, …..gingen we van 12.00 – 15.00 toeren. Langs de prachtige en bochtige en smalle kustwegen. Vrijwel geen auto te bekennen. Alle Italianen waren dood gedurende deze uren. Wat een mooie uitzichten, wat een rust op de wegen. De prachtige zee, blauw, turquoi

Trip to memory lane Hilversum. De plaats waar ik naar school ging, elke zaterdag naar de bieb fietste voor een nieuwe lading boeken, waar ik van verlegen en gepest kind opstandige puber werd, waar ik na het naar bed gaan van mijn ouders uit het raam klom om naar de discotheek om de hoek te gaan en diep in de nacht de krakende treden van de trap vermeed om niet betrapt te worden, waar ik mijn eerste serieuze verkering van vijf jaar lang ontmoette in de dansschool, waar ik met hem brommertjes opknapte met verven, bougies vervangen en zo ook het bouwjaar, waar we van de opbrengst naar Amsterdam gingen en tweedehandskleding per kilo op het Waterlooplein kochten, waar ik leerde tongzoenen door een pepermuntje door te geven, waar we een tamme duif in de tuin hadden die Flatsch heette, waar het ’s winters altijd te koud was onder het nylon dekbed op het krakende bed dat via de vakbond was gekocht, waar ik mijn eerste LP Arrival op mijn discodraaitafeltje met rode en groene lampen draaide, w