Trip to memory lane

Trip to memory lane

Hilversum. De plaats waar ik naar school ging, elke zaterdag naar de bieb fietste voor een nieuwe lading boeken, waar ik van verlegen en gepest kind opstandige puber werd, waar ik na het naar bed gaan van mijn ouders uit het raam klom om naar de discotheek om de hoek te gaan en diep in de nacht de krakende treden van de trap vermeed om niet betrapt te worden, waar ik mijn eerste serieuze verkering van vijf jaar lang ontmoette in de dansschool, waar ik met hem brommertjes opknapte met verven, bougies vervangen en zo ook het bouwjaar, waar we van de opbrengst naar Amsterdam gingen en tweedehandskleding per kilo op het Waterlooplein kochten, waar ik leerde tongzoenen door een pepermuntje door te geven, waar we een tamme duif in de tuin hadden die Flatsch heette, waar het ’s winters altijd te koud was onder het nylon dekbed op het krakende bed dat via de vakbond was gekocht, waar ik mijn eerste LP Arrival op mijn discodraaitafeltje met rode en groene lampen draaide, waar ik ’morgens vroeg naar het bos ging om de reeën en konijnen te zien, waar ik jaren niet was geweest.

Eind juni was ik er weer. Via Facebook had ik Arjen weer ontmoet. Hij zat een klas lager en was een vriendje van mijn broertje. Toen was hij natuurlijk veel te jong, zag ik hem niet. Eén jaar maakte een berg van verschil.

We zagen elkaar weer op het hoofdstation. Waar was het mooie oude gebouw gebleven? Een kaal plein met banken zag er verhit uit, nergens een schaduwplek. Arjen daarentegen leek geen spat veranderd. Oké, wel 47 jaar ouder en toch zo herkenbaar.

Wandelen, dat gingen we doen. De Groest, het Hilvertshof, de Langestraat, in mijn geheugen was het groter, waren de afstanden langer. Alles was nu zó dicht bij elkaar.

Over de Bosdrift naar de Kolhornse/Hoorneboegse hei waar vele jeugdigde honderden kilometers fietsen wandelen van me lagen. Die paden herkende ik. De geur van de hei, van de dennen, van het bos. Even was ik echt terug. Dat was het Hilversum met de fijnste herinneringen.

We dronken wijn, en Arjen speelde gitaar en zong.

Een dag om niet te vergeten.